Naast zeventien miljoen bondscoaches en zeventien miljoen virologen lijkt Nederland tegenwoordig ook zeventien miljoen debatterende coronaministers te hebben. Het debat vliegt alle kanten op, met alle gevolgen van dien. Welke belangrijke aspecten van de coronamaatregelen zien experts hierdoor ondersneeuwen?
Menno van Duin, lector Crisisbeheersing bij het Instituut Fysieke Veiligheid (IFV):
"Focus op mensen onder hoogspanning."
«We moeten opletten dat we ons niet te eenzijdig gaan focussen op het dagelijkse aantal bezette ic-bedden. Belangrijke informatie over bijvoorbeeld de thuiszorg, verpleeghuizen of de toenemende sociale ongelijkheid dreigt onder te sneeuwen.»
«Mensen maken zich druk over anderen die zich niet aan de regels houden, maar het is ook belangrijk om je druk te maken over de mensen die al zeven maanden onder hoogspanning staan. Dat zijn zij die kwetsbaar voor het virus zijn, werknemers die lang aan de kant staan of jongeren die elkaar nauwelijks kunnen zien.»
«Punt van aandacht moeten ook de mensen in de zorg en politiek zijn. Verpleegkundigen, artsen, ministers en burgemeesters zijn niet onbeperkt houdbaar. Sommigen kunnen gaan omvallen.»
Jean-Pierre van de Ven, psycholoog en relatietherapeut:
"Besef hoe belangrijk sociaal contact is."
«Wat ik vrij weinig hoor, is dat mensen elkaar weer terugvinden nu ze vaker gedwongen met elkaar thuiszitten. De coronacrisis is een wake-upcall voor het feit dat relaties heel belangrijk voor mensen zijn.»
«Ik had in mijn praktijk een man die was vreemdgegaan en heel erg twijfelde aan zijn vaste relatie, maar de lockdown had hem doen beseffen hoeveel hij thuis te verliezen had. Ook was er een stel dat pas net verkering had, maar door corona min of meer gedwongen ging samenwonen. Ze waren dolgelukkig.»
«Wat ik ook heel vaak hoor, is dat familieleden met elkaar zoomen (videobellen, red.). Dat sterkt de familiebanden. Mensen zijn sociale wezens die behoefte aan emotionele steun hebben en gehoord en gezien willen worden door mensen die belangrijk voor hen zijn. Je moet ervaren dat je deel bent van een sociaal geheel.»
Dat de coronacrisis zijn tol kan eisen, bewijst Bruno Bruins. De VVD’er trad op 19 maart af als minister voor Medische Zorg, nadat hij een dag eerder tijdens een coronadebat door oververmoeidheid onwel was geworden. (Foto: ANP)
Henri de Groot, econoom en hoogleraar Regionaal Economische Dynamiek aan de Vrije Universiteit Amsterdam:
"Vergeet de jongeren niet."
«Om te beginnen is er geen tegenstelling tussen economie en gezondheid. Ik ben econoom en maak me natuurlijk zorgen over de economische crisis, maar ook in toenemende mate over de maatschappelijke spanningen.»
«Voor de toekomst van bijvoorbeeld jongeren vind ik het heel erg zorgelijk dat ze zo beperkt naar de universiteit kunnen. Het liefst zou ik ze morgen allemaal weer willen uitnodigen voor college. Ik realiseer me echter dat ik dan in potentie een ‘megaspreadingevent’ organiseer.»
«Wat ook ondergesneeuwd dreigt te raken, zijn de langetermijndoelen. We spreken over groen uit deze crisis komen, maar dat krijgt steeds minder inhoud. Het gebrek aan financiële middelen bij decentrale overheden speelt daarbij een rol. De gevolgen van de bezuinigingen na de vorige recessie worden nu pijnlijk zichtbaar.»
Esther Metting, gedragswetenschapper en epidemioloog:
"Zet een stip op de horizon."
«Wat ik in de voorlichting over de maatregelen mis, is een stip aan de horizon. Dan weten mensen waar ze aan toe zijn. Zeg bijvoorbeeld als kabinet: we voeren deze maatregelen voor een bepaalde periode in en gaan die over een x-aantal weken evalueren. En we gaan weer versoepelen als de maatregelen iets hebben opgeleverd.»
«Mensen hebben feedback nodig. Waar doe ik het eigenlijk voor? Als je iemands gedrag wil veranderen, moet je laten weten of iemand op de goede weg is of dat dingen anders moeten. Dus: wat is het doel en tot wanneer duurt het precies? Anders is het lastig vol te houden voor mensen.»
«Daarnaast is er een grote, groeiende groep die stress en depressieve klachten heeft en kampt met onbegrip uit de sociale omgeving. Zorg daarom dat de psychische hulpverlening doorgaat en laagdrempelig blijft.»
Martine Bouman, gedragswetenschapper en hoogleraar Centrum Media & Gezondheid aan de Erasmus Universiteit:
"Wees open over wetenschappelijke twijfels."
«We weten niet of dingen weer normaal worden of dat we ons gedrag permanent moeten veranderen. Het is goed om die twijfels en onzekerheden met elkaar te delen. Er is een spanningsveld tussen helder communiceren en toegeven dat je soms te weinig wetenschappelijke bewijslast hebt om dingen te onderbouwen. Beleidsmakers zouden beter moeten uitleggen waarom bepaalde maatregelen met twijfels genomen zijn.»
«Vanuit de wetenschap zijn we gewend om alles goed te onderbouwen en niet zomaar iets te roepen. Het duurt soms jaren om een antwoord op een vraagstuk te krijgen, maar die tijd hebben we nu niet. Die spanning staat nu op beleidsmakers en wetenschappers en iedereen voelt dat.»
Hoewel de werking van niet-medische mondkapjes niet is bewezen, wordt het dragen van dergelijke mondmaskers in publieke binnenruimtes sinds woensdag dringend geadviseerd. (Foto: ANP)
Leon van den Toorn, longarts en voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Artsen voor Longziekten en Tuberculose (NVALT):
"De tweede golf ziet er echt anders uit."
«Wat mij betreft mag duidelijk onder de aandacht worden gebracht dat de tweede golf er echt anders uitziet dan de eerste golf. We kunnen mensen beter behandelen en beter van de ic afhouden. Ook weten we nu hoe we de verplaatsing van patiënten naar andere ziekenhuizen het beste kunnen organiseren.»
Ad Bergsma, psycholoog en geluksonderzoeker:
"Benoem ook de goede dingen."
«We moeten het als een uitdaging zien, niet als een probleem. Mensen zijn van nature geneigd om vooral de slechte dingen te zien. We gaan failliet, raken overspannen, kunnen geen afscheid nemen van onze moeder. Terwijl als je over vijf jaar terugkijkt er allerlei goede dingen blijken te zijn gebeurd. We werken meer thuis, stoten minder CO2 uit en hebben mogelijkheden gecreëerd die er eerst niet waren.»
«Daarnaast zijn mensen risicomijdend. We laten ons tegenhouden door dingen die kunnen misgaan en kiezen voor dingen die zeker lijken. De coronacrisis laat zien dat die zekerheden relatief zijn. Dus laat je niet te veel tegenhouden door de macht der gewoonte. Ik voel me soms ook totaal gek als ik lesgeef via Zoom, maar ondertussen heb ik misschien wel een leven gered.»
Source: nu.nl
Комментариев нет:
Отправить комментарий