Na de Kristallnacht, de uitbarsting van geweld tegen Joden en Joodse bezittingen in nazi-Duitsland in de nacht van 9 op 10 november 1938, sloegen tienduizenden Joodse Duitsers op de vlucht.
Wijsmuller-Meijer ging naar Wenen en regelde dat ze SS-commandant Adolf Eichmann te spreken kreeg, die hoofdverantwoordelijke was voor de oplossing van het zogenaamde ‘Jodenprobleem’. Ze kreeg hem zover dat ze 600 kinderen mee mocht nemen uit het door Duitsland ingelijfde Oostenrijk, schrijft Lody van der Kamp, auteur van een boek over de kindertransporten, op de site van de gemeente Amsterdam.
Binnen twee dagen wist Wijsmuller-Meijer verblijfsvergunningen en onderdak voor de 600 kinderen te organiseren en bracht ze hen via nazi-Duitsland en Nederland naar Groot-Brittannië.
10.000 kinderen
Daarna haalde Wijsmuller ook kinderen op in Duitsland, Tsjechië en Polen. De ene na de andere trein bracht kinderen naar Hoek van Holland, waar ze op de boot naar Engeland stapten. Toen Duitsland op 1 september 1939 Polen binnenviel en de grenzen dicht gingen, kwam er een eind aan. Ze had toen 10.000 kinderen gered. In Engeland waren ze opgenomen in gastgezinnen of opvanghuizen.
Op het laatste dag voor de Nederlandse capitulatie, op 14 mei 1940, wist ze nog 74 Joodse kinderen uit Amsterdam via IJmuiden naar Engeland te krijgen.
‘Was nooit echt in gevaar’
De verzetsheldin had zelf geen kinderen. Na de oorlog werd ze gemeenteraadslid voor de VVD in Amsterdam.
Begin jaren 60 verscheen het boek Geen tijd voor tranen, waarin ze haar verhaal deed. «Mijn aandeel in het redden van mensen was niet zo belangrijk», zo wordt Wijsmuller daarin geciteerd. «Ik deed mijn werk niet in de oorlog. Het was nog voor de oorlog. Ik was nooit echt in gevaar.» En verder: «Wat ik heb gedaan was niet genoeg. Het waren maar zo een tienduizend kinderen. Hoeveel miljoenen zijn er daarna niet omgekomen?»
Truus Wijsmuller overleed in 1978. Volgende maand wordt in Alkmaar een bronzen beeld onthuld van Wijsmuller, omringd door 28 kinderen.
Artikelen in het Nederlands. nos.nl
Комментариев нет:
Отправить комментарий